– شخص بيمار بايد عمل طهارت را با آب انجام دهد. در نتيجه براي رفع حدث
أصغر وضوء گرفته، و جهت رفع حدث أكبر غسل مي كند.
2 – واگر بعلت عجز، ويا ترس از بيشتر شدن بيماري، ويا خوف از كندي بهبودي
نمي توانست با آب طهارت بگيرد، پس بايد تيمم كند.
3 – كيفيت تيمم به اين صورت است كه با كف دست هاي خود بر زمين طاهر يكبار
ضربه زده، وبا آن همه صورت خود را مسح كند، وسپس كف و پشت دست هايش را با
يكديگر مسح كند.
4 – اگر شخص از طهارت خودش عاجز بود، پس بايد شخص ديگري او را وضوء و
يا تيمم دهد.
5 – اگر در قسمتهائي از اعضاي طهارت زخم و جرح وجود داشت، آن را با آب
مي شويد. واگر شستن با آب باعث وخامت زخم شود، بايد دست خود را با آب تركرده،
وبا آن روي زخم مسح كند. واگر مسح كردن نيز باعث عفونت زخم مي شد، پس بايد
تيمم كند.
6 – اگر در بعضي از اعضاي طهارت شكستگي وجود داشت، ومحل اين شكستگي با
گچ ويا پارچه پوشيده شده بود، بايد به جاي شستن اين اماكن، آن را با آب مسح كند،
وهيچ احتياجي به تيمم نيست. چون مسح جاي شستن را مي گيرد.
7 – شخص مي تواند بر ديوار ويا هرچيز طاهر ديگري كه بر آن گرد نشسته است
تيمم كند. واگر ديوار بوسيله چيزي همانند رنگ كه از جنس زمين نيست پوشيده شده
باشد، نمي توان بر آن تيمم كرد، مگر اينكه برآن گرد نشسته باشد.– اگر تيمم گرفتن بر زمين، ديوار، ويا هر چيز ديگري كه بر آن گرد نشسته است
غيرممكن بود، ميتوان خاك را در ظرف ويا دستمالي نگهداري كرده، وبا آن تيمم نمود.
9 – در صورتي كه شخص براي أداي نماز تيمم نموده وتا نماز بعدي بر اين طهارت
باقي بماند، مي تواند به همين تيمم اكتفا نموده ونماز بعدي را نيز به همين تيمم أدا كند،
واحتياجي به تيمم دوباره ندارد. چون او هنوز بر طهارت خود باقي بوده، واين طهارت
باطل نشده است.
10 – برشخص بيمار واجب است كه بدن خود را از نجاست طاهر كند. واگر بر انجام
طهارت توانائي نداشت، به همان حالت نماز مي خواند ونمازش صحيح بوده واحتياجي به
اعاده آن نيست.
11 – برمريض واجب است كه با لباسي طاهر نماز بخواند. ودر صورت نجاست
لباسش بايد آن را شسته و يا با لباس طاهري عوض كند. واگر اين أمر نيز امكان نداشت
به همان حالت نماز مي خواند، و نماز او صحيح بوده واحتياجي به إعاده آن نيست.
12 – شخص بيمار بايد در مكان طاهري نماز بخواند. ودر صورت نجاست اين مكان
يا شيئ بايد آنجا را شسته، ويا آن شيئ را با شيئ طاهر ديگري عوض كند. يا اينكه بايد
بر آن، دستمال، وياشيئ طاهر ديگري فرش كرد. واگر اين امور امكان نداشت، به همان
صورت نماز مي خواند، ونماز او هيچ اشكالي ندارد، واحتياجي به إعاده نماز نيست.
13 – شخص بيمار نمي تواند به دليل عجز از طهارت، نماز خود را از وقت محدد آن
عقب بياندازد. بلكه بقدر امكان طهارت گرفته و نماز را در وقت خود أدا مي كند . حتي
اگر در بدن، لباس، ومكان نمازش نجاستي باشد كه قادر به زودودن آن نيست.