الحمدلله،

در مورد سؤال شما، خلاصه ای از آداب نزدیکی با همسر پس از ازدواج را بیان میکنیم، تا اینکه زوجین هنگام ازدواج و پس از آن این احکام و آداب را مراعات کنند:

مستحب است داماد با همسرش ملاطفت کند مثلاً به او شربت و شیرینی و مانند آن بدهد؛ به دلیل حدیث اسماء بنت یزید که کفت: "إنی قینت عائشة لرسول الله صلی اله علیه و سلم، ثم جئته فدعوته لجلوتها، فجاء فجلس إلی جنبها، فأتی بعس لبن، فشرب ثم ناولها النبی صلی الله علیه و سلم فخفضت رأسها و استحیت، قالت أسماء : فانتهرتها و قلت لها، خذی من ید النبی صلی الله علیه و سلم قالت : فأخذت فشربت شیئا (روایت امام احمد 6/438/458 و 453 و 452)، یعنی: "عایشه را برای پیامبر صلی الله علیه و سلم مزین کردم، سپس نزد پیامبر صلی الله علیه و سلم رفتم، و او را برای دخول بر عائشه دعوت کردم، آمد و کنار نشست، سپس ظرفی بزرگ از شیر آورده شد، پیامبر صلی الله علیه و سلم از آن خورد و به عائشه داد، عائشه سرش را پایین انداخت و شرم کرد، اسماء گوید : بر سر او داد زدم و گفتم ظرف شیر را از دست پیامبر صلی الله علیه و سلم بگیر. اسماء گوید :عائشه شیر را گرفت وکمی از آن را خورد".

یکی دیگر از سنت‌های زفاف این است که داماد دستش را روی پیشانی همسرش قرار دهد و بسم الله بگوید و از خدا طلب برکت کند و دعایی را که در حدیث زیر آمده است بخواند :

پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود : "إذا تزوج أحدکم امرأة، أو اشتری خادما، فلیأخذ بناصیتها، ولیسم الله عزوجل و لیدع بالبرکة، و لیقل : اللهم إنی أسألک من خیرها وخیر ما جبلتها علیه، و أعوذ بک من شرها و شر ما جبلتها علیه" (صحیح ابن ماجه : 1557)، یعنی: "هرگاه یکی از شما زنی را به ازدواج خود درآورد یا خادمی را خرید، دست بر پیشانی‌اش بگذارد و بسم الله بگوید و برای او از خدا طلب برکت کند، و بگوید : (اللهم إنی أسألک من خیرها و خیرما جبلتها علیه، و أعوذ بک من شرها و شرما جبلتها علیه)، یعنی: "خداوندا! خیر او و خیر آنچه در او آفریده‌ای را از تو می‌خواهم و به تو از شر او و شر آنچه در او آفریده‌ای پناه می‌برم".

سنت است دو رکعت نماز با هم بخوانند چون این کار از سلف نقل شده و دو اثر در این باره آمده است :

1- از ابوسعید مولای ابوأسید روایت است : "تزوجت و أنا مملوک فدعوت نفرا من أصحاب النبیr فیهم ابن مسعود و أبوذر وحذیفة، قال : و أقیمت الصلاة، قال : فذهب أبو ذر لیتقدم، فقالوا : إلیک قال : أو کذلک؟ قالوا : نعم، قال : فتقدمت بهم و أنا عبد مملوک، و علمونی، فقالوا : إذا دخل علیک أهلک فصل رکعتین، ثم سل الله من خیر ما دخل علیک، و تعوذ به من شره ثم شانک و شأن أهلک" (صحیح : ابن أبی شیبه 311/4)، یعنی: "در حالیکه برده بودم ازدواج کردم، جماعتی از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و سلم را دعوت نمودم که در میان آنان ابن مسعود، ابوذر و حذیفه حضور داشتند، (ابوسعید) گوید : برای نماز اقامه گفته شد، ابوذر جلو رفت تا پیشنماز شود. (به من) گفتند : تو امامت کن، (ابوسعید) گفت : من امامت کنم؟ گفتند بله، گفت : در حالی که برده بودم امام شدم، آنان به من یاد دادند و گفتند : هرگاه همسرت بر تو وارد شد، دو رکعت نماز بخوان سپس از خداوند خیر آنچه به خانه تو وارد شده را بخواه و از شر او به خداوند پناه ببر سپس به کار خود و خانواده‌ات مشغول شو".

2- از شقیق روایت است که مردی بنام ابو حریز آمد و گفت : من با دختری جوان ازدواج کرده‌ام و می‌ترسم که کینه مرا به دل بگیرد، عبدالله بن مسعود گفت : "إن الإلف من الله والفرک من الشیطان یرید أن یکره إلیکم ما أحل الله لکم، فإذا أتتک فأمرها أن تصلی وراءک رکعتین"، یعنی: "الفت از خداوند و کینه از شیطان است که می‌خواهد آنچه که خداوند برای شمال حلال کرده را بد جلوه دهد، پس هرگاه همسرت نزد تو آمد به او بگو که پشت سرت دو رکعت نماز بخواند"، در روایتی دیگر از ابن مسعود آمده است : "و بگو : (اللهم بارک لی فی أهلی و بارک لهم فی، اللهم اجمع بیننا ما جمعت بخیر و فرق بیننا إذا فرقت إلی خیر)" ( ابن أبی شیبه 312/4)، یعنی: "خداوندا! اهل وعیالم را برایم مبارک گردان و مرا نیز برای آنها مبارک گردان. خداوندا! تا آنگاه که در باهم بودن ما خیر هست، ما را با هم جمع کن، و هرگاه در جدایی‌مان خیر باشد بین ما جدایی بیافکن".

سنت است که در هنگام آمیزش بگوید : "بسم الله اللهم جنبنا الشیطان و جنب الشیطان ما رزقتنا"، یعنی: "به نام خدا، خداوندا! شیطان را از ما و از آنچه به ما عطا می‌کنی دور بگردان"، پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود : "فإن قضی بینهما ولد لن یضره الشیطان أبدا" (متفق علیه)، یعنی: "اگر کودکی از آن دو متولد شود، شیطان هرگز به او ضرر نمی‌رساند".

مرد می‌تواند در محل نسل، و از هر طرفی که بخواهد، از جلو یا از پشت (فقط در محل نسل)، با همسرش آمیزش کند. خداوند متعال می‌فرماید : "نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّی شِئتُم" (بقره: 223)، یعنی: "زنان شما محل بذرافشانی شما هستند پس از هر راهی که می‌خواهید به آن محل درآیید". (و زناشویی نمائید به شرط آنکه از موضع نسل تجاوز نکنید) یعنی هر طور که خواستید از جلو یا از عقب (به شرطی که در محل نسل باشد).

از جابر رضی الله عنه روایت است : "کانت الیهود تقول، أذا أتی الرجل امرأته من دبرها فی قبلها کان الولد أحول فنزلت: (نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّی شِئتُم)" (متفق علیه)، یعنی: "یهود می‌گفتند : اگر مردی از پشت در محل نسل با همسرش جماع کند، بچه احول (چپ چشم) خواهد شد، پس این آیه نازل شد : ‌)نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّی شِئتُم( "زنان شما محل بذرافشانی شما هستند پس از هر راهی که می‌خواهید به آن درآئید (به شرط آنکه از موضع نسل تجاوز نکنید)".

از ابن عباس روایت است : "کان هذا الحی من الأنصار و هم أهل وثن مع هذا الحی من یهود و هم أهل کتاب و کانوا یرون لهم فضلا علیهم فی العلم، فکانوا یقتدون بکثیر من فعلهم، و کان من أمر أهل الکتاب أن لایأتوا النساء إلا علی حرف، و ذلک أستر ماتکون المرأة، فکان هذا الحی من الأنصار قد أخذوا بذلک من فعلهم، و کان هذا الحی من قریش یشرحون النساء شرحا منکرا، و یتلذذون منهن مقبلات ومدبرات و مستلقیات، فلما قدم المهاجرون المدینة، تزوج رجل منهم امرأة من الأنصار فذهب یصنع بها ذلک، فأنکرته علیه و قالت : إنما کنا نؤتی علی حرف، فاصنع ذلک و إلا فاجتنبی، حتی شری أمرها. فبلغ ذلک رسول الله صلی الله علیه و سلم فأنزل الله عزّوجلّ )نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّی شِئتُم( أی مقبلات و مدبرات و مستلقیات، یعنی بذلک موضع الولد) (ابو داوود : 2050/204/6)، یعنی: "این قبیله انصار که بت‌پرست بودند با این قبیله یهود که اهل کتاب بودند در یک جا زندگی می‌کردند، انصار آنان را در علم بر خودشان برتر می‌دانستند، و در کارهایشان بهآنها اقتدا می‌کردند، یکی از کارهای اهل کتاب این بود که با همسرانشان از پهلو جماع می‌کردند که در این حالت زن پوشیده‌تر است و این قبله از انصار در این کار از آنها تقلید می‌کردند ولی قریش زنانشان را در هنگام نزدیکی بیش از حد پهن می‌کردند و از جلو و عقب و پهلو (فقط در محل نسل) از آنها لذت می‌بردند. وقتی مهاجرین به مدینه آمدند مردی از آنان با زنی از انصار ازدواج کرد و خواست این کار (پهن کردن) را با او انجام دهد، زن این کار او ناپسند دانست و گفت : رسم ما بر این است که از پهلو نزدیکی شود، تو هم این کار را بکن، در غیر این صورت از من کناره گیر. این جریان بزرگ شد تا اینکه به پیامبر صلی الله علیه و سلم رسید و خداوند عزوجل این آیه را نازل کرد : )نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّی شِئتُم( یعنی: "زنان شما محل بذرافشانی شما هستند پس از هر راهی که می‌خواهید (از جلو و عقب و پهلو که منظور محل نسل است) به آنان درآیید".

برای مرد حرام است که در غیر محل نسل با همسرش جماع کند؛ چون پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود : "من أتی حائضا أو امرأة فی دبرها أو کاهنا فصدقه بما یقول، فقد کفر بما أنزل علی محمد" (ابن ماجه 639/209/1)، یعنی: "هر کسی با حائضی یا با زنی در غیر محل نسل جماع کند یا نزد کاهنی برود و او را تصدیق نماید، به آنچه بر محمد نازل شده کفر ورزیده است".

بر زن و مرد شایسته است که هدفشان از ازدواج پاکدامنی باشد تا خود را از آنچه خداوند حرام فرموده محافظت کنند، در اینصورت آمیزش صدقه برایشان نوشته می‌شود؛ به دلیل حدیث ابوذر ررضی الله عنه : "أن ناسا من أصحاب النبی صلی الله علیه و سلم قالوا للنبی صلی الله علیه و سلم : یا رسول الله، ذهب أهل الدثوربالأجور، یصلون کما نصلی، و یصومون کما نصوم، و یتصدقون بفضول أموالهم، قال : أولیس قد جعل الله لکم ما تصدقون؟ إن بکل تسبیحة صدقة، و بکل تکبیرة صدقة، و بکل تهلیلة صدقة، و بکل تحمیدة صدقة، و أمر بالمعروف صدقة، ونهی عن منکر صدقة، و فی بضع أحدکم صدقة، قالوا یا رسول الله أیاتی أحدنا شهوته و یکون له فیها أجر؟! قال : أرأیتم لووضعها فی حرام أکان علیها وزر؟ فکذلک إذا وضعها فی الحلا کان له أجر" (صحیح مسلم 1006/697/2)، یعنی: "گروهی از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و سلم به پیامبر گفتند، ای رسول خدا! ثروتمندان اجر و پاداش فراوانی دریافت می‌کنند؛ چراکه آنان مانند ما نماز می‌خوانند، روزه می‌گیرند، و (اضافه بر آن) از اموال اضافیشان صدقه می‌دهند. پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود : آیا خداوند چیزی را برای شما قرار نداده که با آن صدقه بدهید؟ هر سبحان الله، الله أکبر، لا إله إلا الله و الحمدلله که می‌گویید برای شما صدقه محسوب می‌شود، امر به معروف و نهی از منکر صدقه است، و در نزدیکی با همسرانتان صدقه هست، گفتند : ای رسول خدا! یکی از ما شهوتش را برآورده می‌کند برایش اجر و پاداش هم هست؟ فرمود : مگر ندانست که اگر آنرا از راه حرام برآورده کند، گناهکار می‌شود؟ پس به همین ترتیب اگر در راه حلال آنرا برآورده کند، اجر و پاداش دریافت می‌نماید".


پس بطور خلاصه میتوان گفت که اسلام در مورد آمیزش با زن، فقط دو چیز را حرام دانسته است:

1- جماع کردن در وقت حیض (خونریزی هنگام عادت ماهانه زنان)، نفاس (بعد از زایمان تا زمانیکه پاک شود)، روزه رمضان هنگام مقیم بودن، وقت احرام هنگام حج و عمرة (تا اینکه از احرام بیرون آید)، خداوند در قرآن کریم میفرماید: "فاعتزلوا النساء فی المحیض" یعنی: "در مدت حیض (عادت ماهانه زنان) از آنها دوری بجویید" و در حدیث صحیح آمده است که پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند: "و اتق الدبر و الحیضة" یعنی: "از (نزدیکی با) پشت زن و هنگام حیض پرهیز کن".
2- جماع کردن از پشت زن از محل مدفوع. پیامبر صلی الله علیه و سلم فرموده است که: مَلْعُونٌ مَنْ أَتَی امْرَأَتَهُ فِی دُبُرِهَا" (أبو داود : 2162)، یعنی"ملعون است کسی که از پشت با زن آمیزش میکند" و مقصد از پشت اینست که جماع را در محل مدفوع انجام دهد ولی اگر از پشت به جایگاه ولادت باشد اشکالی ندارد.

پس هر نوع آمیزش با همسر به هر روشی که باشد در غیر دو مورد بالا جائز میباشد.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین